De held van… Gertjan Meerkerk

In deze competitielozeperiode vragen we (oud)korfballers wie hun held is. Tegen wie keken zij op toen zij begonnen met korfballen, wie was hun voorbeeld? En wat passen ze toe in hun eigen spel en leven? Kersvers international en doelpuntenmachine Gertjan Meerkerk vertelt over zijn voorbeeld waar hij bij GKV/Enomics mee speelde: Rachid Maachi.

Toen Meerkerk een jaar of zestien was, kwam hij voor het eerst in aanraking met Maachi. “Ik maakte in de junioren de overstap naar GKV. In de vijf jaar die volgde was Rachid echt mijn voorbeeld. Hij was precies de speler die ik wilde zijn. GKV speelde toen nog Overgangsklasse en daar kan je als speler nog een échte spits zijn. Hij maakte in het seizoen dat ze promoveerden 140 (!) goals in veertien wedstrijden. Ja, hij nam veel kansen, maar hij creëerde ze ook. Toen ik in het eerste kwam, moest ik hem verdedigen. Dat was echt om te huilen. Hij was gewoon niet te verdedigen. Later heb ik nog met hem samengespeeld en hebben we de play-offs van de Hoofdklasse gehaald.”

“Hij was echt een onnavolgbare speler. Mijn taak op trainingen was dan ook om verdedigend beter te worden om hem weerstand te kunnen bieden. Soms ging het hard tegen hard en daar ben ik écht beter van geworden. Daar ben ik hem dankbaar voor. Waar ik nu ben, heb ik ook aan hem te danken.”

Topspeler zonder topclub

Maachi was wel in de picture bij Korfbal Leagueclubs, maar maakte nooit de overstap. “Hij is altijd bij GKV gebleven. Hij stond op de radar bij veel clubs, maar is uiteindelijk een redelijk onbekende speler gebleven. In die tijd waren er minder livestreams en als je dan niet bij een topploeg speelt, kom je niet zo in de spotlight te staan. Als hij op jonge leeftijd een stap had gezet, had hij denk ik echt ver kunnen komen. Dan was hij misschien wel een type Marc Broere of Gerald van Dijk geworden. Zonder die twee tekort te doen. Stuk voor stuk unieke spelers.”

Maachi had veel kwaliteiten. “Elke verdediger probeerde hem van zijn voorkeursbeen af te houden, maar dat lukte simpelweg niet. Hij had een keiharde actie en kon daardoor rustig aanleggen. Hij kwam altijd vrij. Ondanks dat het moeilijk is om na een harde actie in balans te blijven, schoot hij ze allemaal gecontroleerd binnen. Heerlijk om te zien.”

“Verdedigend kon hij zijn tegenstander ook goed lezen. Hij wist of hij een tegenstander op links of rechts moest verdedigen en welke andere voorkeuren tegenstanders hadden. Bij hem probeerde ik het ook toe te passen, maar in het begin zag ik alleen zijn maar rug. Er was niet bij te komen. Maar langzaamaan ging dat beter en kon ik hem beter verdedigen. Los van het korfballende gedeelte coachte hij mij ook op mentaal gebied. Hij zorgde ervoor dat het goed zat in mijn koppie.”

TeamNL Korfbal

Drie spelers steken er nu bovenuit voor Meerkerk. “Dat zijn Richard Kunst, Olav van Wijngaarden en Mick Snel. Wat ik het mooiste vind aan Mick, dat hij er altijd stond als het nodig was. Weinig spelers beheersen het om altijd op te staan tijdens play-offs én finales.”

En met die drie spelers gaat Meerkerk nu spelen, in TeamNL Korfbal. “Ja! Ik had het totaal niet verwacht als kleinere speler. Het is uniek dat ik het zo ver heb kunnen schoppen. Ik ben daar heel trots op. Ik zal een iets andere rol hebben dan de langere spelers, maar ik denk dat ik in TeamNL Korfbal alleen maar beter ga spelen, met de beste spelers om mij heen.”

Ondanks zijn uitverkiezing voor het nationale team, denkt Meerkerk niet aan een overstap naar een andere club. “Ik ben niet benaderd door andere clubs. Ik heb het geweldig naar mijn zin bij DVO/Accountor en ik wil dáár graag wat neerzetten. Wij kunnen met deze ploeg gewoon voor de top-vier gaan. Ik ben nu 27 jaar en ik zie mezelf niet zo snel meer naar een andere club gaan. Daarnaast ben ik nu belangrijk voor DVO en kan ik het verschil maken. Bij een topclub word ik één van de vele goede spelers en kan ik me denk ik minder onderscheiden. En als aanvaller wil je gewoon elke week uitblinken.”

Foto: Wim den Besten, Korfbalfoto.nl